Terapia zaburzeń rozwoju dzieci.

Gabinet Terapii Dzieci "Wspomaganie rozwoju". Integracja sensoryczna.

Diagnoza i terapia. Konsultacje i porady.

KATARZYNA JELEŃSKA- PEDAGOG SPECJALNY, DIAGNOSTA i TERAPEUTA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ, TERAPEUTA INTEGRACJI BILATERALNEJ, SPECJALISTA DIAGNOZY i TERAPII PEDAGOGICZNEJ, SPECJALISTA ZINTEGROWANEJ EDUKACJI PRZEDSZKOLNEJ i WCZESNOSZKOLNEJ.

Kontakt telefoniczny:  503 644 352

Wiedzę swą zdobywałam na Uniwersytecie Łódzkim, w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Łodzi,w Wyższej Szkole EWS w Warszawie oraz  licznych szkoleniach i kursach kierunkowych. Stale poszerzam swój warsztat pracy poprzez uczestnictwo w specjalistycznych kursach i szkoleniach. Ukończyłam kurs i szkolenie I i II stopnia integracja odruchów dynamicznych i posturalnych w Międzynarodowym Instytucie dr Svetlany Masgutowej, kurs terapii behawioralnej I, II, III stopnia, liczne szkolenia z zakresu terapii i diagnozy integracji sensorycznej. Stały rozwój umiejętności oraz wiedzy jest dla mnie fundamentem, który umożliwia mi dobór najskuteczniejszych technik i osiąganie sukcesów terapeutycznych dla dobra Dziecka.

METODA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Dla KOGO?

Metoda Integracji Sensorycznej wykorzystywana jest w terapii :

• dzieci z SPD -zaburzenia przetwarzania sensorycznego
• dzieci z ADD (zespół zaburzeń koncentracji uwagi)
• dzieci z ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi)
• dzieci z zespołem Aspergera
• dzieci autystycznych

A TAKŻE DLA:

• dzieci impulsywnych, nadruchliwych
• dzieci mających problem z koncentracją uwagi i pamięcią
• dzieci z problemami koordynacji ruchowej
• dzieci z zaburzeniami i opóźnionym rozwojem mowy
• dzieci ze specyficznymi trudnościami szkolnymi takimi jak: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, 
• dzieci z problemami w czytaniu i pisaniu, pamięcią sekwencyjną
• dzieci ze zbyt niskim bądź zbyt wysokim poziomem aktywności ruchowej-za wysoki lub za niski poziom pobudzenia
• dzieci ze słabą motoryką dużą i małą (trudności grafomotoryczne-niechęć do rysowania, malowania, wycinania, lepienia)
• dzieci z trudnościami szkolnymi
• dzieci z nieustalona bądź skrzyżowaną lateralizacją- prawa, lewa strona

RODZICU jeśli Twoje dziecko:

-nie lubi mieć brudnych rąk, bawić się w piaskownicy, unika brudzenia rąk

-złości się przy myciu twarzy, czesaniu włosów

- unika noszenia ubrań z konkretnych materiałów, drażnią go metki przy ubraniach

- zdaje się nadmiernie podatne na ból, wkłada do ust różne przedmioty lub części ubrania

- niepokoi się lub denerwuje gdy jego stopy nie dotykają podłoża

-źle śpi, bywa  marudne, drażliwe, często irytuje się i złości,

-bywa agresywne, nadruchliwe, ma problemy z koncentracją uwagi

-jest nadmiernie ruchliwe

-nie lubi mycia głowy, obcinania paznokci, mycia zębów

-ma problem z czekaniem na swoją kolej w rozmowie

-wydaje się niezdarne

-ma trudności z ubieraniem i rozbieraniem się

-chwyta kredkę lub zabawkę zbyt mocno lub zbyt lekko

-ma obniżone bądź wzmożone napięcie mięśniowe

-ma niezgrabne ruchy, trudności z wejściem po schodach, boi się huśtawek, karuzeli, nie lubi jeździć samochodem, źle znosi pobyt w zatłoczonych miejscach

-niechętnie uczestniczy w zabawach ruchowych i sportowych

-boi się łapać piłkę

-bądź nieustannie poszukuje ruchu, uwielbia w nadmiarze huśtać się, kręcić, skakać, wirować, popychać lub ciągnąć różne przedmioty

-preferuje dużo kołysania,

- jest nadmiernie łaskotliwe

-ciągle wpada na przedmioty,

-bądź jest powolne i wykazuje nadmierną powolność w reagowaniu na polecenia lub w kończeniu zadań

-ma problemy z równowagą, nie lubi aktywności ruchowych, przebywania na placach zabaw

-boi się huśtawek, ma lęk wysokości, nie lubi drabinek

-słabo czyta, pisze, rysuje

-ma opóźnienia w rozwoju mowy

-nie potrafi się skupić lub ma trudności gdy wokół niego panuje hałas

-nie lubi zapachów, na które inni nie zwracają uwagi,

-bywa szczególnie aktywne, stale gotowe do działania

-ma tendencje do nadmiernego wiercenia się na krześle podczas jedzenia lub innej czynności

-ma problemy lub nie lubi pokarmów z grudkami lub podczas jedzenia za duża wkłada do buzi

-ma skłonność do bycia cichym i wycofanym,

-ma napady złości,

-często frustruje się

-lubi się kręcić wokół własnej osi

-okazuje strach przed upadkiem i wysokością

UWAGA  bądź inne zachowania , które Rodzicu mogą Cię niepokoić zapraszamy na konsultację i porady.

Objawy zaburzeń integracji sensorycznej można znaleźć w literaturze przedmiotu.

METODA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Zaburzenia przetwarzania sensorycznego

Celem terapii Integracji Sensorycznej jest poprawa odbioru, przez układ nerwowy informacji, które pochodzą ze zmysłów i zamiana ich na właściwą reakcję adaptacyjną organizmu.

Może nią być odpowiednia reakcja motoryczną np. odsunięcie krzesła z odpowiednią siłą zamiast kopanie bądź przewrócenie, łapanie piłki w taki sposób, aby ją złapać a nie stanie lub patrzenie dokąd poleci, umiejętność stopniowania i dozowania ruchu, inaczej trzymamy jajko w dłoni inaczej ciężki plecak, reakcja poznawcza np. postanowienie będę się uczył, reakcja językowazwiązana z mową, prawidłowa reakcja społeczno-emocjonalna-umiętność przystosowania się do konkretnej sytuacji.

Jeśli dziecko prezentuje dobrą reakcję adaptacyjną, oznacza to, że procesy prztwarzania sensorycznego są prawidłowe, a w konsekwencji obserwujemy odpowiednie zachowanie i przystosowanie się do otoczenia.

Ważne: percepcja słuchowa i wzrokowa, mowa, pisanie i czytanie zależą głównie od procesów integracyjnych (integracji sensorycznej) to znaczy od tego w jaki sposób nasz mózg, układ nerwowy lokalizuje, rozpoznaje, segreguje, interpretuje informację sensoryczną którą otrzymuje z  bazowych systemów zmysłowych takich jak:

• wzrok,
• słuch,
• dotyk , który spełnia funkcję ochronną, odgrywa rolę w planowaniu ruchu, pomaga w kształtowaniu percepcji wzrokowej tj. daje informację ,co widzimy, informację o cechach przedmiotu, wpływa na umiejętności manualne,
• propriocepcja czyli,, czucie głębokie,, mięśni i ścięgien tzw.czucie własnego ciała i jego ułożenia w przestrzeni, co pozwala na kontrolę ruchu i planowanie ruchu, gdyż dostarcza informacji do skoordynowania ruchów w różnego rodzaju aktywnościach z zakresu małej motoryki (pisanie, malowanie, rysowanie, cięcie nożyczkami) i dużej motoryki (koordynacja w ruchu rąk i nóg)
• układ przedsionkowy –narząd równowagi, który odpowiada za obustronna koordynację ciała, ruch i równowagę, postawę, napięcie mięśniowe, ruchy gałek ocznych ważne np. przy czytaniu, precepcję wzrokowo-przestrzenną, przetwarzanie słuchowe, lęk przed ruchem bądź nadmierne poszukiwanie ruchu.

Aby przetwarzanie sensoryczne przebiegało optymalnie należy dostarczyć do organizmu kontrolowaną ilość bodźców sensorycznych:

wzrokowych, słuchowych, smakowych, węchowych, dotykowych oraz  przedsionkowych i proprioceptywnych.

Jak pomóc dziecku, gdy pojawi się niepokojący sygnał ?

Ważna jest wczesna diagnoza. Wielu Rodziców czeka z decyzją o diagnozie i terapii aż do momentu, gdy dziecko pójdzie do szkoły. Wczesna diagnoza pozwala na podjęcie niezbędnych i tym samym wczesnych działań. Jeśli diagnoza, a następnie terapia zostaną przeprowadzone, gdy dziecko jest małe, bądź zaraz po zauważeniu problemu, to można od razu pomóc dziecku. Nie należy czekać do momentu, kiedy problemy się nawarstwią, a wówczas może być jeszcze trudniej.

Wczesne działanie to podstawa, wczesna diagnoza to dobre rokowania w terapii.

Istotne jest aby obserwować dziecko i w sytuacji, gdy zauważymy jakieś niepokojące sygnały charakterystyczne dla zaburzeń przetwarzania sensorycznego bądź zaburzeń integracji bilateralnej czy też wszelkie inne zachowania alarmowe zacząć działać.